Παρασκευή, Απριλίου 4

Η μοναξιά της κορυφής


Υπάρχουν προτάσεις γιγαντιαίων κτιρίων, που στηρίζονται στην αρχή του ηφαίστειου, με το κάθε ένα να δίνει υποσχέσεις ότι θα είναι το μεγαλύτερο και ψηλότερο κτίριο στον κόσμο. Πρώτη ήταν η πρόταση του studio X-Seed για το Tokyo. Μετά από αυτό ακόμη και ο Norman Foster ήθελε να αναμιχθεί,πρότεινε το τεράστιο "Crystal Island" στην Μόσχα. Λοιπόν τώρα ο αρχιτέκτονας Eugene Tsui παίρνει την ιδέα του τεράστιου ηφαιστείου σε ένα νέο επίπεδο οικολογικής συνείδησης, αναμιγνύοντας την με άλλες επιρροές από το φυσικό περιβάλλον. Η νέα αυτή πρόταση για τον μουντό Ultima Tower - 3 χλμ και κάτι στο ύψος - δανείζεται τις αρχές του (λειτουργικές και στατικές) από τα δένδρα άλλα και από άλλα οικοσυστήματα με σκοπό την μείωση της κατανάλωσης ενέργειας.

Οι ρυθμοί που πολλαπλασιάζεται ο πληθυσμός στις μεγάλες παγκόσμιες μητροπόλεις δημιουργεί μια τάση χαοτική πολεοδόμησης και αναδεικνύει προκλήσεις και σε οικονομικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο. Μέσα στα επόμενα 7 χρόνια, υπολογίζεται ότι 22 παγκόσμιες μητροπόλεις θα ξεπεράσουν το όριο των 10 εκατομμυρίων κατοίκων. Όλα αυτά σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.Ο Ultima Tower είναι μια εφευρετική "πράσινη" πρόταση για την σωστή και αποτελεσματική εκμετάλλευση της επιφάνειας της Γής και επιτρέπει να επιτευχθεί μια διατηρήσιμη διανομή των πόρων μέσα σε ένα σφιχτής μορφής πολεοδομικό ιστό.

Σχεδιασμένο για να αντιστέκεται σε φυσικά στοιχεία κινδύνου, το Ultima Tower είναι πολύ σταθερό και αεροδυναμικό. Αντί να διανείμετε οριζοντίως η κατασκευή ανεβαίνει κάθετα από μια βάση διαμέτρου λίγο πιο μεγάλη από 2 χλμ - με εμφανής επιρροές από τις φωλιές των τερμιτών στην Αφρική, την ψηλότερη, αναλογικά, κατασκευή που έχει φτιάξει ζωντανός οργανισμός.

Gigantic volcano tower, gigantic eco tower, worlds biggest tower, Two mile high tower, 2 mile high building, mile high structure, mile high eco city, mountain skyscraper, Eugene Tsui, Ultima Tower, megacities, megatowers, green building, sustainable design, sustainable architecture, green architeccture, urban migration, green skyscrapers, urban housing, sustainable development, super towers

Περιτριγυρισμένο από όλες τις μεριές το κτίριο θα χρησιμοποιεί ενσωματωμένες φωτοβολταϊκές κυψέλες για να συμπληρώσει το μεγαλύτερο κομμάτι των απαιτήσεων του σε ενέργεια. Ο πύργος θα χρησιμοποιεί την τεχνική της μετατροπής Ατμοσφαιρικής Ενέργειας για να εκμεταλλευτεί και τις διαφορές στην ατμοσφαιρική πίεση στην κορυφή και στην βάση του πύργου για να παράξει ηλεκτρισμό. Θα έχει βεβαίως εγκατεστημένες και τουρμπίνες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τους ανέμους.

Στηριζόμενοι στην αρχή της εφίδρωσης (transpiration) και συνοχής (θεωρία Joly-Dixon’s cohesion-tension) όπως χρησιμοποιείται από τα δένδρα για να μεταφέρεται το νερό από τις ρίζες στα ανώτερα μέρη, οι μελετητές εργάζονται σε μια μέθοδο για την μεταφορά του νερού από την βάση στην κορυφή χρησιμοποιώντας την πίεση του νερού στα δύο αυτά υψόμετρα.
Άλλα σημαντικά χαρακτηριστικά της πρότασης περιλαμβάνουν δεξαμενές νερού σε 12 ξεχωριστά επίπεδα, 144 ανελκυστήρες στην περιφέρεια του κτιρίου με χρήση κάθετης προώθησης με την βοήθεια ατμοσφαιρικής πίεσης (υδραυλικά), ειδικά σχεδιασμένα παράθυρα με κατοπτρικές εφαρμογές που θα στέλνουν το φως του ήλιου στα ενδότερα του κτιρίου, ανοιχτές βεράντες και κήπους, ηλεκτρικά αυτοκίνητα με κινητήρες προπανίου και υδρογόνου, πλήρης απουσία εσωτερικής ανάφλεξης και τοξικών. Ο Tsui οραματίζεται το κτίριο σαν ένα μεγάλο οικοσύστημα που πλέον θα κατηγοριοποιείται με της κατασκευές που "ζουν και αναπνέουν".

4 σχόλια:

Sakoulakis είπε...

Εξαιρετικό ποστ.

Τα πολύ μεγάλα κτήρια είναι τα μνημεία του σύγχρονου πολιτισμού μας. Ξεπερνώντας τα όρια του μεγέθους και επαναπροσδιορίζοντας το ενεργειακό, υλικό, λειτουργικό και αρχιτεκτονικό κατεστημένο της μέχρι τώρα δόμησης αγγίζουν την αιχμή της τεχνολογίας σε όλα τα επίπεδα.

Αφήνοντας τεράστιους ελεύθερους χώρους για πάρκα, δρόμους, παιδικές χαρές και χώρους στάθμευσης περιμετρικά τους, αποτελούν την υπέρτατη λύση στο χωροταξικό των μεγάλων και πολύ μεγάλων πόλεων.

Με τις τεράστιες διαστάσεις τους και το ταλέντο του αρχιτέκτονα να ξεδιπλώνεται ελεύθερα, τα κτήρια αυτά ξεπερνούν την έννοια της οικίας και αποτελούν μεγαλειώδη έργα τέχνης. Με σχήματα πολύ κοντά στη φύση και στα φράκταλ αποπνέουν δέος μέρα και νύχτα σε όποιο επισκέπτη τα αντικρύσει.

Κοίτα και το solar tower, ένα πύργο παραγωγής ενέργειας που φτάνει περίπου στο ένα χλμ μέχρι στιγμής.
http://www.youtube.com/watch?v=0tWlP0knKQU&feature=related

Και επίσης το proposed super tower στο Λονδίνο
http://www.popularchitecture.com/supertower/

Γουστάρω!

Unknown είπε...

Ευχαριστώ για τον σχολιασμό μου δίνεις την ευκαιρία να αναφέρω οτι οι επιφυλάξεις μου, για τα ψηλά κτίρια είναι πολύ μεγάλες. Είναι πολύ ενεργοβόρα και επικίνδυνα και όχι μονάχα από κοινωνικής άποψης (βλ. τρομοκρατία, επιδημίες, φωτιές κτλ.)

Το γεγονός οτι είναι αναγκαίο να συγκεντρωθούν μεγάλοι αριθμοί κατοίκων στις πόλεις σημαίνει οτι ακόμη δεν έχει φτάσει η εποχή των τηλεπικοινωνιών που όλοι νομίζουμε οτι ζούμε. Ή απλώς δεν έχω καταλάβει κάτι άλλο :)

Sakoulakis είπε...

Δε νομίζω ότι υπάρχει θέμα για φωτιές και επιδημίες (τι επιδημίες;). Τα κτήρια αυτά έχουν και περισσότερες και καλύτερες προδιαγραφές ασφάλειας από τα μικρότερα.

Η τρομοκρατία τώρα είναι ένα θέμα που δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε μετά την 11/9. Όμως είναι θολά τα στοιχεία για να βγάλει κανείς συμπεράσματα. Ξέρουμε πχ ότι οι δίδυμοι θεωρητικά θα έπρεπε να άντεχαν στο χτύπημα των αεροπλάνων, με όλα τα σενάρια συνομωσίας που ανθίζουν γύρω από αυτό το γεγονός.

Επίσης γιατί λες ότι είναι πολύ ενεργοβόρα; Με την τεχνολογία που υπάρχει σήμερα αυτά τα κτήρια μπορούν να σχεδιαστούν έτσι ώστε, όχι μόνο να μην καταναλώνουν πολύ ενέργεια, άλλα να έχουν ακόμα και θετικό ισοζύγιο!

Για τις πόλεις, εγώ νομίζω ότι πολύ δύσκολα οι τηλεπικοινωνίες θα φτάσουν στο interaction που μπορούν να έχουν δύο άνθρωποι face2face. Γι' αυτό και ομαδοποιούνται σε κοντινά μέρη ομάδες που χρειάζεται να έχουν πολλούς δεσμούς και ανταλλαγή γνώσης, για παράδειγμα πανεπιστημιουπόλεις, συνοικίες τραπεζών, silicon valey, κεντρικά γραφεία εταιριών.

Όμως υπάρχουν και άλλοι λόγοι για να μένει κανείς σε μεγάλη πόλη. Μην σκέφτεσαι την Αθήνα, σκέψου άλλες πόλεις που έχεις πάει.. το Βερολίνο, τη Βαρκελώνη, το Παρίσι. Εκεί βρίσκει κανείς πολλές κουλτούρες, ιστορία, τέχνες, διασκέδαση, καλή ποιότητα ζωής και συνήθως υψηλούς μισθούς. Επομένως γιατί όχι;

Sakoulakis είπε...

Δες ένα πολύ ενδιαφέρον μπλογκ αφιερομένο εξ' ολοκλήρου στα ψηλά κτίρια.

http://tallathens.blogspot.com/

Καλά ειδικά στην Αθήνα.. ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο.