Αυτό το blog δεν είναι άλλο ένα youtube-in-a-blog. Απλώς μερικές φορές στην ζωή μας είναι αναγκαίο να ζήσουμε ένα παραμύθι. Μπορεί μερικές φορές να το βρούμε στην καθημερινότητα μπορεί να το βρούμε σε ένα βλέμμα που κρατάει ένα κλάσμα του δευτερολέπτου.
Σήμερα όμως αυτό το παραμύθι μου το βρήκα εκεί που το είχαν βρει αρκετοί άλλοι και απλώς δεν μας το είχαν πει. Σε μια συναυλία, ένα κομμάτι, μια εκτέλεση, που χάρη στο internet μπορούμε όλοι να την μοιραζόμαστε. Σας ευχαριστώ αν νοιώσετε και εσείς τόσο ωραία, σημαίνει ότι έρχονται πάντοτε καλύτερες μέρες για αυτόν τον κόσμο.
Ορίστε τα λόγια του παραμυθιού για να τα λέτε και εσείς:
Ο κόσμος ξεμακραίνει, ωραία στιγμή μου ξένη
Βαθαίνουν τα πηγάδια, ζωή μου που' σαι άδεια
Ο κόσμος ξεμακραίνει, είναι βράδυ
ωραία στιγμή μου ξένη, στάσου λίγο
Βαθαίνουν τα πηγάδια, το φεγγάρι
ζωή μου που' σαι άδεια, γέλα λίγο αν μ' αγαπάς
Ο κόσμος ξεμακραίνει, είναι βράδυ,μη μιλάς
ωραία στιγμή μου ξένη, στάσου λίγο αν μ' αγαπάς
Βαθαίνουν τα πηγάδια, το φεγγάρι όταν κοιτάς
ζωή μου που' σαι άδεια, γέλα λίγο αν μ' αγαπάς
Ανθίζουνε τ' αστέρια, όνειρό μου, όταν περνάς
δωσ' μου τα δυο σου χέρια και τον κόσμο αν μ' αγαπάς
1 σχόλιο:
Ψάχνουμε τους ενδιαφερόμενους για την Αρχιτεκτονική, στην Κρήτη και ολόκληρη την Ελλάδα. Και μόνο το όνομα στο Μπλογκ σας ήταν αρκετό, για να επιδιώξουμε κάποια επαφή ας υπάρχουν πολλές πτυχές, στην αρχιτεκτονική και αρκετές φιλολογικές εκδοχές - που να οδηγούν σε δρόμους που, ίσως να είναι αδιάφοροι. Ελπίζουμε να βρεθούμε στο διαδίκτυο, και να υπάρξει ενδιαφέρον.
φιλικά και εγκάρδια
για το μπλογκ "alkaman.gr"
Β.Ζεβ/Ηράκλειο
Δημοσίευση σχολίου